عرض سلام و خسته نباشيد دارم خدمت شما بنده دختري 22 ساله هستم که متاسفانه چند سالي درگير خودارضايي بودم (تقريبا از 16 يا 17 سالگي) ولي اين عمل را به گونه اي افراط و يا به اصطلاح وسواس گونه انجام نميدادم يعني حدودا 2 هفته يکبار يا ماهي حتي 2 ماه يکبار و براي انجام اين عمل هيچ اجبار و کشش و تمايلي که کنترلش دست خودم نباشه نبوده. شکر خدا حدودا 4 ماه هست که اين عمل رو به طور کامل کنار گذاشتم طي يکسري تحولاتي که اخيرا در زندگيم اتفاق افتاد و اطمينان دارم که دليلش فقط خداوند ميتونه باشه(من هميشه فردي بودم که به اعتقادات دينيم و مقدسات احترام ميگذاشتم و هم اکنون حتي بيش از پيش به اونها عمل ميکنم) فقط مشکلي که هست اينه که من بعد از ترک اين عمل به طور کامل، دچار يکسري نگراني ها ،يا شايد بهتر باشه بگم تلقين هايي شدم که تمرکزم را گرفته و اجازه نميده طعم شيرين ترکو بچشم،من نگران آينده هستم که انجام اين عمل در گذشته بتونه لذت زناشوييمو از من بگيره و چون ارضاي من در دوران مجردي به صورت خارجي و کليتورال بوده، از اين بيم دارم که نتونم لذت ارگاسم و تحريک واژينال توسط همسرمو دريافت کنم يا نگرانم که رابطه واژينالم هميشه با درد و ناراحتي همراه باشه و اين واقعا منو نسبت به ازدواج و رابطه زناشويي دچار ترديد کرده و نميتونم عاقلانه و منطقي تصميم بگيرم. واقعا معذرت ميخوام بابت طولاني شدن متن سوال و صحبت هام🙏🏻 من سعي کردم شرح حال کاملي از خودم و حالي که دارم رو بيان کنم . خوشحال ميشم اگه اين موضوع رو به شکل علمي برام روشن کنيد و راه حلي ارائه بديد طوري که بدونم نگراني هام به جاست يا واقعا تلقين هست و ميتونم مثل تمامي زوج هاي موفق رابطه موفق داشته باشم. با سپاس