30
60
آقــا

آیا امیدی به خوب شدنم هست؟

سلام،خواهش میکنم راهنمایی بفرمائید،پسری30ساله هستم،هیچ پیشرفتی تو زندگیم نکردم،بیکارم خودم رو باور ندارم که بتونم کوچکترین کاری انجام بدم،شکاکم،هیچ دوستی تو زندگیم ندارم،شب و روزم شده تو خونه موندن،روابط اجتماعیم صفره حتی نمیتونم یه سلام و احوال ساده کنم زبونم میگیره و... فقط زندم و نفس میکشم،فکرهای عجیب و غریب اذیتم میکنه مثلا یه موردش اینکه من دیوونه م و این ذهنیت برام شکل گرفته،خودم رو با بقیه قیاس میکنم و میبینم هیچی نیستم و... وفکرهایی که روم نمیشه بگم و موضوع مهمتر بارها خواستم به روانپزشک مراجعه کنم ولی خجالت میکشم ،نه از رفتین پیش مشاور از گفتن ذهنیاتم ،خیلی خستم دلم میخاد یه زندگی حداقلی مثل بقیه داشته باشم ،در ادامه شرح احوالاتم لازم به ذکره هیچگونه حس خودکشی یا شنیدن نجوا یا... که در بعضی از بیماران نمود میکند در بنده نیست،فقط مشکلم مواردیه که در متن توضیح دادم،میشه بفرمایید تشخیص شما از بیماری بنده چیه؟ و آیا نیاز هست به روانپزشک مراجعه کنم یا چی؟ ممنون میشم راهنمایی بفرمایید،با تشکر

تصویر برای شما قابل نمایش نیست

2 پـاسـخ


بازدید : 30 مرتبه
پـرسـش جــدیــد
متخصص روانشناس در تهران

تخصص های پربازدید

دکتر گوارش در تهران
متخصص زنان و زایمان
متخصص ارتوپد
متخصص پوست، مو و زیبایی

سوالات مشابه