سلام خانم دکتر حالتون خوبه؟من یه دختر16ساله هستم که دقیقا نمیدونم مشکلم چیه احساس میکنم دیگه به هیچی علاقه ندارم احساس میکنم آرزوهامو از دست دادم دیگه نمیتونم نسبت به چیزی احساس خوشحالی کنم تمام هم سن و سالای من امیدوارن وخلاصه عاشق یه چیزین و بالاخره برای یه چیزی تلاش میکنن... قبلا خیلی دوست داشتم یه پزشک بشم و با همین امید وارد تجربی شدم اما نمیدونم چیشد که یهو نسبت به همه چیزی بی علاقه شدم و دیگه برام مهم نیست واقعا حالم بده وقتی میخوام درس بخونم هیچ انگیزه ای ندارم رشتمم تجربیه احساس میکنم دیگه نمیدونم هدف چیه با خانوادم رابطه خوبی ندارم و خیلی سرد و کم حرفم و با غریبه ها هیچ فرقی برام ندارن احساس تنهایی شدید میکنم چون هیچکس نیست که بتونم باهاش صحبت کنم و حرفامو بهش بزنم و اونم درکم کنه مادرم خیلی بی حوصله است و و تقریبا یکم عصبیه و اصلا نمیتونه منو بفهمه چون آدم کم حرف و گوشه گیریم همه فکرمیکنن به خاطر مودب و بودن متشخص بودنمه خانوادم تقریبا مذهبین اما من اصلا نمیفهممشون و هر روز با خودم میگم چرا زندگی من باید اینجوری میشد چرا باید تو این کشور متولد میشدم چرا این خانواده چرا این وضعیت چرا هیچکس منو نمیفهمه چرا هیچ چیز اون طوری که من میخواستم نیست و ... واقعا دیگه نمیدونم باید چیکار کنم خواهش میکنم کمکم کنید و راهکار بدین که باید چیکار کنم من نمیتونم حضوری ببینمتون یکی به این علت که کروناست و دلیل بعدی اینکه اصلا نمیتونم این موضوع رو با پدرومادرم درمیون بذارم متاسفم وخیلی ممنون که جوابمو میدین خدانگهدار.