سلام و عرض ادب من دختري هستم 38 ساله ،به يه آقايي حدود هشت ساله رفيقم و خيلي هم دوسش دارم واين رابطه قبلاً بهتر بود بعد يه دوره کوتاه يخورده کمرنگ تر شد و اينکه شما گفتيد که نبايد نوبتي باشه ،اخه من همش زنگ ميزنم ،پيام ميدم ،کادو ميخرم و بيشتر همه چي از طرف منه ولي به خودش ميگم اينارو ميگه من فرصت ندارم ولي با اين حال بازم دوسش دارم و به کس ديگه نتونستم دل ببندم بهش ميگم چرا اينه بهونه مياره منم واقعا يه وقتايي خيلي ناراحت ميشم بهم برميخوره ،جوري که فکر ميکنم خودم مقصرم به نظر شما من کجاي رابطه هستم طرف هم متاهله