سلام وقتتون بخير چيزي که من به تازگي متوجهش شدم اينِ که کاملا از خوب بودن و به موفقيت رسيدن فراريم حتي راجع به چيز هاي کوچک براي مثال وقتي که ميخوام خوب به نظر برسم و سر هر کلاسي هستم و يا کلا ميخوام کاري رو انجام بدم که باعث پيشرفتم بشه خودمو ميزنم به خنگي و کاملا حواس پرتم حتي راجع به يادگيري اما وقتي حواسم نيست و سعي ميکنم خوب نباشم و يا ديگه بي خيال شدم خيلي خوب عمل ميکنم يعني هر وقت در چيزي حتي به خوب بودن نزديک هم ميشم يهو ناخودآگاه خودم رو به خنگي ميزنم و هر کاري که ميکنم نميتونم برگردم به حالت اصلي خودم (چون خودم کاملا متوجه اين ميشم که انقدر احمق نيستم) نظر شما چيه ؟ ميتونم روي ناخودآگاهم کار کنم و تغييرش بدم يا نميشه چيزي رو تغيير داد؟