سلام خسته نباشيد. من مدتي زماني هست که بي حوصله هستم از جمع فراريم تنهايي رو از اول دوست داشتم و الان تو اين مدت بيشتر شده همش حس ميکنم هيچکس دوستم نداره مخصوصا رو رفتاراي همسرم حساس شدم شکاک نه! بيشتر رو توجهش نسبت به خودم مخصوصا تو جمع . خانواده ي همسرم رو دوست دارم اون ها هم همينطور اما مشکلمون اينه که من خيلي ساکتم شوخي کردن بلد نيستم خانواده همسرم هم از اين شکايت دارن که چرا نميخندم همش تو خودمم . خسته شدم لطفا کمکم کنيد ميترسم سر اين رفتارام زندگيم رو خراب کنم.