سلام من 14 ساله ازدواج کردم و بچه ندارم چند سالي هست افسردگي خيلي شديد دارم نه انگيزه اي و نه اميدي دارم به حدي که بهترين خبر هم من و خوشحال نميکنه و هميشه منتظره خبر بد هستم اين من و خيلي عذاب ميده اگه قرص ارامبخش و قرص خواب نخورم هفته ها خواب ندارم... همسرم حدوده 25 سال از من بزرگتره و اونم حوصله هيچ کاري رو اصلا نداره نميدونم شايد به خاطر همين باشه که انگيزه ندارم..هميشه بهش ميگم که به من روحيه بده انگيزه بده به من توجه کن من نياز به توجه و محبت دارم.... ميگه من سنم بالا رفته و حوصله اين کارارو ندارم البته اينم بگم که من و خيلي دوس داره ولي سن و حوصلش اجازه اين کار ونميده با اين حرفاش منم بدتر ميشم ديگه کم کم دارم کم مي يارم و به حده جنون ميرسم ميترسم کاره اشتباهي ازم سر بزنه.... شمارو به خدا راهنماييم کنيد که چي کار کنم بهتر بشم و به زندگي برگردم دارم ديووونه ميشم ممنون....حضوري هم اگه لازم بشه مي يام چون واقعا نياز دارم حرف بزنم با يکي که من و درک کنه و حرف مو بفهمه با تشکر