هیوا
23
112
آقــا
احساس میکنم چند شخصیتی هستم و اختلال اضطراب هم دارم. ؟
وقتتون بخير باشه.
حقيقتا خيلي وقته تصميم دارم با يک روانشناس صحبت کنم اما هر موقع بهش فکر کردم، نفهميدم اصلا چي بگم. اضطراب که دارم، نگراني‌هاي مفرط، بي‌برنامگي و خستگي، اکثر اوقات خواب‌آلود، بسيار بسيار حساسم و مواقعي که اتفاقي ميفته که دوست ندارم بيفته، آنقدر عصباني و مضطرب ميشم که قلبم به درد مياد.
تغيير فازاي آني دارم؛ مثل اينکه الان خيلي خوشحالم و يکهو بدون هيچ دليلي يا با يک دليل غيرعقلاني و نه چندان مهم، از اين رو به اون رو ميشم. و برعکس ممکنه بي حس و حال باشم و يکهو بدون دليل خاصي به صورت مفرط خوشحال بشم.
نقاشي کشيدن و موسيقي رو خيلي دوست دارم اما از اصول و قواعد بيزارم و همين باعث ميشه که از يادگيريشون خسته بشم.
تنهايي رو خيلي دوست دارم و اگر ممکن باشه ميخوام تموم لحظاتمو با فيلم و کتاب، تنها بگذرونم. از بودن تو جمع مضطرب ميشم.
ناگفته نمونه که خيلي دوست دارم گاهي اوقات گريه کنم اما نميشه.
ديگران در مورد اينطور فکر ميکنن که يه آدم مغرورم که باهاشون مثل خودشون رفتار نميکنم. البته به جز دو سه تا دوست تقريبا صميمي که خوب منو مي‌شناسن، اما با اونا هم فقط از راه دور و ماهي يه بار، دو ماه يه بار تلفني حرف ميزنم.
به جز همه اينا يه سري مسائل ديگه اذيتم ميکنن که بحقيقت نميدونم چي هستن.
اگر اين يه بيماريه و نياز به روان‌درماني، رفتاردماني يا هر چيز ديگه‌اي داره لطفا بهم اطلاع بديد که زودتر بتونم اقدام کنم. اگر با يک سري برنامه‌هاي جزئي قابل حل هستن، خيلي ممنونتون ميشم که بهم بگيد.
پيشاپيش متشکرم.
حقيقتا خيلي وقته تصميم دارم با يک روانشناس صحبت کنم اما هر موقع بهش فکر کردم، نفهميدم اصلا چي بگم. اضطراب که دارم، نگراني‌هاي مفرط، بي‌برنامگي و خستگي، اکثر اوقات خواب‌آلود، بسيار بسيار حساسم و مواقعي که اتفاقي ميفته که دوست ندارم بيفته، آنقدر عصباني و مضطرب ميشم که قلبم به درد مياد.
تغيير فازاي آني دارم؛ مثل اينکه الان خيلي خوشحالم و يکهو بدون هيچ دليلي يا با يک دليل غيرعقلاني و نه چندان مهم، از اين رو به اون رو ميشم. و برعکس ممکنه بي حس و حال باشم و يکهو بدون دليل خاصي به صورت مفرط خوشحال بشم.
نقاشي کشيدن و موسيقي رو خيلي دوست دارم اما از اصول و قواعد بيزارم و همين باعث ميشه که از يادگيريشون خسته بشم.
تنهايي رو خيلي دوست دارم و اگر ممکن باشه ميخوام تموم لحظاتمو با فيلم و کتاب، تنها بگذرونم. از بودن تو جمع مضطرب ميشم.
ناگفته نمونه که خيلي دوست دارم گاهي اوقات گريه کنم اما نميشه.
ديگران در مورد اينطور فکر ميکنن که يه آدم مغرورم که باهاشون مثل خودشون رفتار نميکنم. البته به جز دو سه تا دوست تقريبا صميمي که خوب منو مي‌شناسن، اما با اونا هم فقط از راه دور و ماهي يه بار، دو ماه يه بار تلفني حرف ميزنم.
به جز همه اينا يه سري مسائل ديگه اذيتم ميکنن که بحقيقت نميدونم چي هستن.
اگر اين يه بيماريه و نياز به روان‌درماني، رفتاردماني يا هر چيز ديگه‌اي داره لطفا بهم اطلاع بديد که زودتر بتونم اقدام کنم. اگر با يک سري برنامه‌هاي جزئي قابل حل هستن، خيلي ممنونتون ميشم که بهم بگيد.
پيشاپيش متشکرم.
1 پـاسـخ
-
دکتر بهارک حیدری اقدم دکترای تخصصی روانشناسي
سلام نقل قولي از فرويد هست که ميگويد: انسان سالم افسانه است. درواقع اينکه شما بيماريد يا نه چيزي نيست که بتوان جواب قاطعي به آن داد،اما همه انسانها به درجاتي از مشکلات و بيماريهاي رواني را تجربه ميکنند. به هرحال به علت رنج شخصي که از شرايط خودتان ميبريد ، بهتر هست حتما با يک رواندرمانگر مشورت کنيد و تراپي را شروع کنيد