هیوا
23
112
آقــا
احساس میکنم چند شخصیتی هستم و اختلال اضطراب هم دارم. ؟
وقتتون بخیر باشه.
حقیقتا خیلی وقته تصمیم دارم با یک روانشناس صحبت کنم اما هر موقع بهش فکر کردم، نفهمیدم اصلا چی بگم. اضطراب که دارم، نگرانی‌های مفرط، بی‌برنامگی و خستگی، اکثر اوقات خواب‌آلود، بسیار بسیار حساسم و مواقعی که اتفاقی میفته که دوست ندارم بیفته، آنقدر عصبانی و مضطرب میشم که قلبم به درد میاد.
تغییر فازای آنی دارم؛ مثل اینکه الان خیلی خوشحالم و یکهو بدون هیچ دلیلی یا با یک دلیل غیرعقلانی و نه چندان مهم، از این رو به اون رو میشم. و برعکس ممکنه بی حس و حال باشم و یکهو بدون دلیل خاصی به صورت مفرط خوشحال بشم.
نقاشی کشیدن و موسیقی رو خیلی دوست دارم اما از اصول و قواعد بیزارم و همین باعث میشه که از یادگیریشون خسته بشم.
تنهایی رو خیلی دوست دارم و اگر ممکن باشه میخوام تموم لحظاتمو با فیلم و کتاب، تنها بگذرونم. از بودن تو جمع مضطرب میشم.
ناگفته نمونه که خیلی دوست دارم گاهی اوقات گریه کنم اما نمیشه.
دیگران در مورد اینطور فکر میکنن که یه آدم مغرورم که باهاشون مثل خودشون رفتار نمیکنم. البته به جز دو سه تا دوست تقریبا صمیمی که خوب منو می‌شناسن، اما با اونا هم فقط از راه دور و ماهی یه بار، دو ماه یه بار تلفنی حرف میزنم.
به جز همه اینا یه سری مسائل دیگه اذیتم میکنن که بحقیقت نمیدونم چی هستن.
اگر این یه بیماریه و نیاز به روان‌درمانی، رفتاردمانی یا هر چیز دیگه‌ای داره لطفا بهم اطلاع بدید که زودتر بتونم اقدام کنم. اگر با یک سری برنامه‌های جزئی قابل حل هستن، خیلی ممنونتون میشم که بهم بگید.
پیشاپیش متشکرم.
حقیقتا خیلی وقته تصمیم دارم با یک روانشناس صحبت کنم اما هر موقع بهش فکر کردم، نفهمیدم اصلا چی بگم. اضطراب که دارم، نگرانی‌های مفرط، بی‌برنامگی و خستگی، اکثر اوقات خواب‌آلود، بسیار بسیار حساسم و مواقعی که اتفاقی میفته که دوست ندارم بیفته، آنقدر عصبانی و مضطرب میشم که قلبم به درد میاد.
تغییر فازای آنی دارم؛ مثل اینکه الان خیلی خوشحالم و یکهو بدون هیچ دلیلی یا با یک دلیل غیرعقلانی و نه چندان مهم، از این رو به اون رو میشم. و برعکس ممکنه بی حس و حال باشم و یکهو بدون دلیل خاصی به صورت مفرط خوشحال بشم.
نقاشی کشیدن و موسیقی رو خیلی دوست دارم اما از اصول و قواعد بیزارم و همین باعث میشه که از یادگیریشون خسته بشم.
تنهایی رو خیلی دوست دارم و اگر ممکن باشه میخوام تموم لحظاتمو با فیلم و کتاب، تنها بگذرونم. از بودن تو جمع مضطرب میشم.
ناگفته نمونه که خیلی دوست دارم گاهی اوقات گریه کنم اما نمیشه.
دیگران در مورد اینطور فکر میکنن که یه آدم مغرورم که باهاشون مثل خودشون رفتار نمیکنم. البته به جز دو سه تا دوست تقریبا صمیمی که خوب منو می‌شناسن، اما با اونا هم فقط از راه دور و ماهی یه بار، دو ماه یه بار تلفنی حرف میزنم.
به جز همه اینا یه سری مسائل دیگه اذیتم میکنن که بحقیقت نمیدونم چی هستن.
اگر این یه بیماریه و نیاز به روان‌درمانی، رفتاردمانی یا هر چیز دیگه‌ای داره لطفا بهم اطلاع بدید که زودتر بتونم اقدام کنم. اگر با یک سری برنامه‌های جزئی قابل حل هستن، خیلی ممنونتون میشم که بهم بگید.
پیشاپیش متشکرم.
1 پـاسـخ
-
دکتر بهارک حیدری اقدم دکترای تخصصی روانشناسي
سلام نقل قولي از فرويد هست که ميگويد: انسان سالم افسانه است. درواقع اينکه شما بيماريد يا نه چيزي نيست که بتوان جواب قاطعي به آن داد،اما همه انسانها به درجاتي از مشکلات و بيماريهاي رواني را تجربه ميکنند. به هرحال به علت رنج شخصي که از شرايط خودتان ميبريد ، بهتر هست حتما با يک رواندرمانگر مشورت کنيد و تراپي را شروع کنيد