سلام خسته نباشيد سه سال است ازدواج کردم‌يه پسر يک سال ونيم دارم ...اوايل ازدواج شوهرم فهميد که من قبل ازدواج يه نفر تو زندگيم بوده وميومد ميگفت خودت برام تعريف کن منم تعريف ميکردم براش بعد کم کم اذيتم ميکرد منو از رفتن ب هرجايي ب جز خونه مادرم منع ميکردالان هم نميزاره هيچ جابرم ميگن نبايد اصلا سرت روبلند کني بايد باب ميل من لباس بپوشي منو خييييلي از مهموني هانميبره اصلا نه خوني دايينه خونه عمه ....نسبت ب همه بدبينه نميشه فک ميکنه من دروغ ميگم هميشه حس ميکنه من يه چيزي رو قايم ميکنم خيلي اذيتم ميکنه گريه ميکنم قسم ميخورم امااصلا نگاهمم نميکنه بي محلي ميکنه وقتي يه مشکلي داشته باشم اگه شکايت کنم ميگه توهميشه ناراضي هستي ميگه که من توروخوشبخت نميکنم تومنو دوس نداري هرچيم بگم باور نميکنه اصلاا خودش با رفيقاش همه جا ميره امامن حق ندارم بامامان يامادرشوهرمم جايي برم لطفا کمکم کنيد تروخدا چيکارکنم اخه ژلاق بگيرم بچه م چي بخدا اذيت ميشم خيلي ميترسم از طلاق خيلي تاحالا هيچ جانرفتم از ترس ابروم ميترسم بچمو بگيره خيلي از خيلي چيزا ميترسم ....ممنون ميشم کمک کنيد راه بيرون ندارم